Poniżej przytaczamy treść pisma Ministerstwa Edukacji Narodowej Nr DWM-SUWU.4742.28.2019.DL z dnia 15 października 2019 r.

     „[…] Zgodnie z opinią Ministerstwa Spraw Zagranicznych, nota Ambasady Ukrainy nr 6/37/22-012-1190 z dnia 24 lipca 2019 r. informująca o zmianie nazwy w języku ukraińskim świadectwa, o którym mowa w art. 3 tejże Umowy, nie uzasadnia konieczności rozpoczęcia procedury zmiany Umowy. Procedura taka mogłaby być rozpoczęta na przykład w sytuacji całkowitego usunięcia z Umowy lub dodania do niej nowego dokumentu o wykształceniu lub stopnia naukowego. Wspomniana nota ukraińska powinna być zatem traktowana jako, stosowany między spotkaniami komisji ekspertów, element wymiany informacji między Stronami Umowy o zmianach w ich systemach edukacyjnych, co przewiduje art. 9 ust. 1 Umowy.

Z przytoczonego stanowiska MSZ, które należy uważać za wiążące, wynika, iż nie jest zasadne wprowadzanie w art. 3 Umowy zmian związanych z nowym świadectwem ukraińskim.

W świetle powyższego, świadectwa o nazwie „свідоцтво про здобуття повної загальної середньої освіти” wydawane na Ukrainie od 2019 roku podlegają w naszym kraju uznaniu z mocy prawa jako dokumenty uprawniające do ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe, na podstawie ww. Umowy.

Posiadacze dokumentów o tej nazwie mogą ubiegać się o przyjęcie na studia wyższe w uczelniach w Polsce bez uzyskiwania uprzednio opinii innych polskich organów czy instytucji”.